What is rose water? Where can you buy it?
Rose water was used extensively in the Middle Ages in the upper class kitchen. Nowadays, it is still an important ingredient in the India and Surinam kitchen.
It adds a tender aroma to dishes. The Arabic name for rose water is maa“ al-ward. It is used a lot in their kitchen, especially in cookies, and for sure during Eid al-Fitr (the sugar feast at the end of Ramadan). Maa“ al-ward is sold a lot in Holland at drug stores, at open air food market stalls and in Surinam shops.
To make rose water, one often uses the pale Persian rose. Because of its tighter growing leafs, it is called rosa centifolia (the one with hundred leaves).
Rose water is the result of distilling rose leaves in water. One puts the leaves in a piece of linnen which then is tightened over the opening of a bowl. Above this, a heat source is placed; in the old days one would use glowing charcoal of grape branches in a pot which would be placed just above the cloth or in such a way, that the opening of the cloth would be sealed off by the pot and the cloth. On this followed slow destillation of a liquid which drip by drip would end up in the bowl.
This question was answered by:
Roeland Paardekooper, Prehistorisch Dorp (NL)
Wat is rozenwater? Waar koop je het?
Rozenwater werd in de Middeleeuwen in de luxe keuken redelijk veel gebruikt en is nu nog een belangrijk ingrediënt in de Indiase en Surinaamse keuken.
Het verleent een teer aroma aan je gerechten. De Arabische naam voor rozenwater is maa“ al-ward. Het wordt tegenwoordig veel gebruikt in de Arabische keuken, vooral in gebak, en zeker met Eid al-Fitr (het suikerfeest aan het einde van de Ramadan). Maa“ al-ward wordt volop verkocht in drogisterijen en in marktkramen en bij de Surinaamse Toko.
Om rozenwater te maken wordt vaak gebruik gemaakt van de bleke Perzische roos. Deze is lichtroze, en wordt in verband met haar dichter groeiende blaadjes rosa centifolia (met honderd blaadjes) genoemd.
Rozenwater is het resultaat van het destilleren van rozenblaadjes in water. In een stuk wit linnen dat over de opening van een kom gespannen wordt legt men de blaadjes. Daarboven wordt een warmtebron geplaatst; vroeger gebruikte men gloeiende houtskool van druivenranken in een pot die vlak boven het stuk stof zó werd geplaatst, dat de opening van de kom door de pot en het weefsel goed afgesloten werd. Hierna volgde de langzame destillatie van een vloeistof die druppelsgewijs in de kom verdwijnt.
Deze vraag is beantwoord door:
Roeland Paardekooper, Prehistorisch Dorp (NL)
