Autor: G. Embleton
Quelle & Copyright: Pfahlbaumuseum Unteruhldingen
Warum wurden Pfahlbauwohnungen ins Wasser gebaut?
Es wurde nicht ins Wasser, sondern am Wasser gebaut. Es gibt stets Verbindungen vom Ufer bis zu den uferfernsten Pfahlhäusern in Form von Stegen oder schwimmend angelegten Bohlenwegen. Wechselnde Seespiegelstände im Verhältnis von Winter und Sommer machen es jedoch erforderlich, dass große Pfahlbausiedlungen auf der Seeseite weit in den See hinausgebaut wurden. Sie müssen auch Veränderungen des Seepegels bis zu Hochwasserständen, die am Bodensee 3 m über den Winterständen liegen, überstehen. Bei einer Siedlung mit 5 bis 8 parallelen Häuserzeilen, etwa einem mittelgroßen Dorf, werden zwischen 50 bis 100 m vegetationsfreie Strandfläche – vom Ufer aus gerechnet – benötigt. Das ist in etwa die Fläche, welche zur Winterszeit im Rahmen jährlicher Seespiegelschwankungen an jedem größeren nicht regulierten See in Alpennähe regelmäßig zwischen Strandwall (Uferlinie) und Winterwasserstand trocken fällt. diese Bauweise schafft gute Voraussetzungen für Transport, Handel, Schiffsverkehr, Fischfang, Abfallentsorgun gund bietet zudem neben einem gewisssen Schutz vor ungebetenen Gästen auch einen ganzjährigen trockenen Hüttenboden. Diese Sicherheit ist nach allen Hochwassererfahrungen der letzten Jahre an Bodensee und Rhein mit ebenerdigen Uferbatuen nicht zu erreichen.
Why did the lake dwellers build into the water?
They didn’t build into, but next to the water. There are always connections like footbridges or swimming plank trackways from the strand to the lake dwellings the furthest away. Changing water levels from winter to summer made it essential to construct large lake dwelling settlements far into the lake. They also had to even out changes of the water levels. During the summertime the level of the Lake Constance is up to 3 m higher than in wintertime. For a settlement with 5 to 8 parallel house rows, a village of medium size, you need a beach surface of 50 to 100 m, measured from the waterside, without any vegetation. This is about the surface that usually gets dry in winter because of the seasonal variation of the water level at every large non-regulated lake near the Alps. The building method chosen by the lake dwellers provide good conditions for transport, fishing and garbage disposal. At the same time, it offers protection against unwanted guests and guarantees a dry floor within the dwelling.
This question was answered by:
Gunter Schöbel, Pfahlbaumuseum Unteruhldingen (DE)
Pourquoi des construcitons sur pilotis? Et pourquois sur l’eau?
On ne construisait pas directement sur les lacs, mais sur leurs rivages. Des chmins de rondins flottants ou des sortes d’escaliers reliaient les viallges palaffitiques à la terre ferme. Les variations du niveau des lacs en été et en hiver rendaient ce système de circulation nécessaire, car les viallages pouvaient aussi parfois s’étendre sur des plates-formes loin sur les lacs. Il fallait aussi survivre aux inondations qui, au Bodensee, oeuvent faire monter le niveau de l’eau de près de 3 m. Pour un village de taille moyenne (5 à 8 rangées parallèles de maisons), il fallait compter au moins 50 à 100 m de rive. C’est là l’espace nécessaire pour faire face aux variations siasonnières du niveau des lacs alpins, pour absorber les changements de lignes de rivages et l’étiage hivernal. Cette façon de constuire offre de nombreux avantages pour le transport, le commerce, la pêche, l’evacation des déchets; elle garantit par ailleurs une certaine protection contre les hôtes indésirables et la préservation des habitations contre l’eau quelque soit la saison. La construction de digues ne suffit pas en effet pour assurer la même sécurité, comme l’ont montrè les rècentes inondations sur le lac de Constance ou sur le Rhin.
Γιατί χτίζαν οι λιμναίοι κάτοικοι μέσα στο νερό?
Δεν χτίζαν μέσα, αλλα δίπλα στη λίμνη. Υπήρχαν πάντα συνδέσεις όπως γέφυρες ή ξύλινοι διάδρομοι από την ακτή ως και τους πιο απόμακρους λιμναίους οικισμούς.Η αλλαγή της στάθμης του νερού από τον χειμώνα στο καλοκαίρι έκανε απαραίτητη την κατασκευή μεγάλων λιμναίων οικισμών βαθιά μέσα στη λίμνη. Έπρεπε να εξισοροπήσουν αυτές τις αλλαγές στα επίπεδα του νερού. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η στάθμη της λίμνης Κοστάνς ειναι τουλάχιστον 3 μέτρα ψηλότερη απ’οτι είναι τον χειμώνα. Για έναν οικισμό με 5 εως 8 παράλληλες σειρές σπιτιών, ένα χωριό μεσαίου μεγέθους, χρειάζετε μια επιφάνεια παραλίας απο 50 εως 100 μέτρα, μετρώντας απο την ακτή και χώρις καθόλου βλάστηση. Αυτή είναι περίπου η επιφάνεια που συνήθως ξεραίνετε τον χειμώνα εξαιτίας της εποχικής μεταβολής της στάθμης του νερού σε κάθε μεγάλη ακανόνιστη λίμνη κοντά στις Άλπεις.
Gunter Schöbel, Pfahlbaumuseum Unteruhldingen (DE)
